uszczęśliwiać — ndk I, uszczęśliwiaćam, uszczęśliwiaćasz, uszczęśliwiaćają, uszczęśliwiaćaj, uszczęśliwiaćał, uszczęśliwiaćany uszczęśliwić dk VIa, uszczęśliwiaćwię, uszczęśliwiaćwisz, uszczęśliwiaćliw, uszczęśliwiaćwił, uszczęśliwiaćwiony «czynić szczęśliwym;… … Słownik języka polskiego
uszczęśliwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uszczęśliwiaćam, uszczęśliwiaća, uszczęśliwiaćają, uszczęśliwiaćany {{/stl 8}}– uszczęśliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uszczęśliwiaćwię, uszczęśliwiaćwi, uszczęśliwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 … Википедия
gryźć — 1. Gryźć kamienie «nie mieć co jeść, cierpieć głód, niedostatek»: Kamienie będzie gryzł, a malarzem zostanie. K. Makuszyński, Szaleństwa. 2. Gryźć ziemię «nie żyć, leżeć w grobie»: Rewolucja niosła ludziom nadzieję, uskrzydlała ich. Ale skrzydła… … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… … Słownik frazeologiczny
słodki — 1. Robić do kogoś słodkie oczy, oczka «przymilać się, wdzięczyć się do kogoś»: (...) uśmiechał się do przechodzących kobiet i robił do nich słodkie oczy. M. Brandys, Bieganek. 2. iron. Słodki jak miód, jak lukrecja «na pozór miły, a w… … Słownik frazeologiczny
przychylić — dk VIa, przychylićlę, przychylićlisz, przychylićchyl, przychylićlił, przychylićlony przychylać ndk I, przychylićam, przychylićasz, przychylićają, przychylićaj, przychylićał, przychylićany «nachylić coś ku komuś, czemuś; zbliżyć przez pochylenie… … Słownik języka polskiego
uszczęśliwienie — n I 1. rzecz. od uszczęśliwić. 2. «uczucie szczęścia, radości» Wyraz uszczęśliwienia na twarzy … Słownik języka polskiego
rozradować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, rozradowaćduję, rozradowaćduje, rozradowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo ucieszyć kogoś, uszczęśliwić; uradować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sukces syna rozradował rodziców. Wędkarz rozradowany złowieniem pięknego pstrąga … Langenscheidt Polski wyjaśnień